
Film „Ska Delight” dostępny online
Jakkolwiek premiera tego filmu miała miejsce prawie sześć lat temu, wielu z Was z pewnością nie miało dotąd okazji z nim się zapoznać. Jutro się to zmieni i Ska Delight wyląduje w internecie.
W dziale Kultura piszemy o pozamuzycznych obszarach kultury jamajskiej. Przeczytacie tu między innymi o filmach, książkach i podcastach związanych z subkulturami skins, rude boys i mods.
Zobacz wpisy ▾Jakkolwiek premiera tego filmu miała miejsce prawie sześć lat temu, wielu z Was z pewnością nie miało dotąd okazji z nim się zapoznać. Jutro się to zmieni i Ska Delight wyląduje w internecie.
„Skapara tōjō”, pierwsza długogrająca płyta TSPO, ukazała się w 1990 roku nakładem Epic Records. Trafił na nią jeden z najwcześniejszych hitów zespołu, „Monster Rock”. A z okazji jubileuszu Japończycy przygotowali dla fanów specjalne wydawnictwo.
Kto jak kto, ale założyciele nowojorskiej wytwórni Daptone mają ucho do soulu. A że w rytm tej muzyki pulsuje Południowa Kalifornia, to właśnie tam otworzyli siedzibę swojej nowej marki wydawniczej – Penrose Records.
Kiedy chcesz wydać płytę, która dla jednych jest zbyt soulowa, a inni słyszą w niej za dużo reggae, nie masz zbyt wielu opcji. Możesz zrezygnować i przestawić się na black metal, spróbować metody DIY albo założyć własną wytwórnię. Twórcy Badasonic Records zdecydowali się na ten trzeci wariant.
Tydzień temu, dziewięć lat po zakończeniu zdjęć miała miejsce premiera „Krótkiego filmu o skankowaniu”. Cóż to za dzieło? – spytacie. Zestawienie Roberta Brylewskiego z kinematografią przywodzi na myśl przede wszystkim głośne „Polskie gówno” z 2014 roku. Tymczasem w okolicach roku 2010 Robert odcisnął swoje piętno na muzycznych i jak się okazuje również filmowych klimatach Sosonowca, znanego nie od dziś z prężnie działającej sceny ska i reggae.
W 1979 Jerry Dammers z The Specials założył wytwórnię 2 Tone Records, której nazwa miała się stać określeniem całego gatunku muzycznego.
Kiedy idąc do pracy mijasz podświetlonego renifera, a w radiu już po raz piąty w tym tygodniu słyszysz „Last Christmas”, to znak, że czas najwyższy ogarnąć temat świątecznych prezentów. Jeśli do tej pory nie mieliście czasu, żeby się nad tym zastanowić, być może rudemakerowy prezentownik trochę ułatwi wam sprawę. Są to rzeczy, z których ucieszyłabym się ja lub mój partner, ze sklepów, które znam i w których robię zakupy. Nikt niczego w tym artykule nie sponsorował (a szkoda).
UNESCO, Organizacja Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury, co roku dodaje nowe wpisy na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości.
Jest już dostępny soundtrack do filmu dokumentalnego „Rudeboy: The Story of Trojan Records„. Soundtrack, na CD i w wersji cyfrowej, miał premierę 2 dni temu. Wtedy też, na BFI London Film Festival, premierę miał film.
Info dla winylomaniaków: wersja 2LP gatefold trafi do sklepów 26 października.
Znacie dokumentalną serię „Uchwycić kulturę” zrealizowaną przez Arte (publiczny europejski kanał telewizyjny emitujący programy kulturalne, reportaże ze świata sztuki i nauki oraz tzw. ambitne kino)?
Warto kupić najnowszy numer (wrzesień 2018, #298) magazynu MOJO. W numerze można przeczytać, między innymi, artykuł autorstwa dziennikarza i historyka reggae Dave’a Katza o powstaniu i upadku oraz odrodzenie Trojan Records. Dodatkowo, w ramach świętowania półwiecza wytwórni, do magazynu dołączono specjalną płytę „Reggae Nuggets” zawierająco zarówno klasyczne, jak i mniej znane utwory z katalogu Trojana (tracklista poniżej).
Heather Augustyn to persona znana wśród fanów muzyki jamajskiej. Jest ona dziennikarzem, fotografem oraz – przede wszystkim – autorką książek „Ska: The Rhythm of Liberation”, „Ska: An Oral History” i „Don Drummond: The Genius and Tragedy of the World’s Greatest Trombonist”.
26 września polską premierę będzie miał film „W drodzedo Jah” (oryg. „Journey to Jah”) wyreżyserowany przez Noëla Dernescha i Moritza Springera. Film portretuje dwóch najpopularniejszych europejskich muzyków reggae: Gentlemana i Alborosiego, a także ich poszukiwania prywatnego oraz zawodowego spełnienia na Jamajce.
17 października do brytyjskich kin trafi film „Northern Soul”. Trzy dni później będzie dostępny także na DVD, Blu-ray i w formatach cyfrowych.
Klub, będący od wielu lat główną siedzibą cyklicznej imprezy odbywającej się pod hasłem Skanking Night, w ramach której występowały największe i te trochę mniej znane gwiazdy muzyki ska, zmienia profil swojej działalności.
W ostatnim numerze „Free Colours” ukazał się recenzja książki „(I)grając ze smakiem. Muzyka, tożsamość i polityka na Karaibach” autorstwa Marcina Floriana Gawryckiego. Co prawda książka trafiła do księgarń w ubiegłym roku, jednak publikacje takie to w Polsce rzadkość, więc wręcz wypada o niej wspomnieć.
Dawno nie pisaliśmy o Tokyo Ska Paradise Orchestra, czyż nie? Ostatnio nadarzyła się kolejna okazja, a nawet dwie okazje, by o nich wspomnieć.
W drugiej połowie maja w empikach pojawił się 23 numer magazynu Free Colours, pozycja obowiązkowa dla każdego fana reggae (i nie tylko).
Jakiś czas temu Cała Góra Barwinków postanowiła spróbować swoich sił w telewizyjnym programie X Factor. Trzeba przyznać, że na razie idzie im całkiem nieźle. Bez większych problemów pokonują kolejne etapy i radzą sobie zupełnie dobrze z nawet tak odległym od ska repertuarem jak „Material Girl”, czy „Girls Just Wanna Have Fun”.
Na stronie Do The Dog Music można już zamawiać nowy, 72. numer „Do The Dog Skazine”, ukazującego się najdłużej na świecie zina dotyczącego ska. Zin został założony w 1989 r. Pierwotnie ukazywał się pod nazwą „Rude Skazine” (ukazały się 52 numery), w 1996 r. zmieniono nazwę na „Do The Dog Skazine”.
W Sieci dostępny jest nowy, osiemnasty numer „Rocking Steady”, niemieckiego magazynu, którego mottem jest hasło more ska, more reggae, more music!
22 lutego w Edmonton odbyła się impreza z okazji premiery pierwszego numeru „Soul Time”, kanadyjskiego fanzina poświęconego stylowi i muzyce kontrkultury skinheads. Znajdą się w nim – jak napisał nam jeden z twórców zina – historie i zdjęcia prawdziwych przedstawicieli skinheads i suedeheads, a ponadto różne aspekty powiązanej z nimi szeroko pojętej sztuki – w tym grafiki, pisarstwa, muzyki. Sfera muzyczna skupia się głównie na soulu i reggae.
W tym roku wytwórnia Pork Pie – The Spirit of Ska, specjalizująca się w ska, reggae, 2tone, rocksteady i ska-punku, świętuje swoje 25-lecie. Pork Pie, założona w Berlinie w 1989 r., była pierwszą w Niemczech wytwórnią ska. Silną pozycję i rozpoznawalność firma zdobyła sobie kompilacjami z serii „Ska… Ska… Skandal!” i „United Colors Of Ska”, a także albumami kapel zarówno z Niemiec (m.in. Yellow Umbrella, Bluekilla), jak i z innych zakątków globu (od Japonii przez Stany Zjednoczone po Danię i Rosję).
Przed kilkoma dniami ukazał się 71 numer brytyjskiego „Do The Dog Skazine”. Pismo to jest ukazującym się najdłużej na świecie zinem dotyczącym ska. Zin został założony w 1989 r. Pierwotnie wychodził pod nazwą „Rude Skazine” (ukazały się 52 numery), w 1996 r. zmieniono nazwę na „Do The Dog Skazine”. W tym roku pismo obchodzi swoje 25-lecie. Wynik zaiste godny pozazdroszczenia.
Smutna informacja dotarła do nas z Wrocławia. Niezwykle zasłużony dla rozwoju sceny reggae i ska w Polsce, klub muzyczny Madness, z dniem 1 lutego 2014 roku przejdzie do historii.
Ukazał się drugi, listopadowo-grudniowy, numer hiszpańskiego fanizna „Do the Reggae.com. Można w nim przeczytać wywiad z Emeterians i Ras Kuko oraz m.in. teksty o Sizzli, Bundem Squad, King Leon Sound System, rekomendacje płytowe.
Zbliża się premiera 22 numeru pisma „Free Colours”. Jego twórcy, jak sami zapewniają, starali się, aby numer był ciekawy dla każdego – zarówno dla miłośników reggae, dancehallu, dubu, elektroniki, jak i zwolenników rasta. Poniżej kilka fragmentów wywiadów.
Ukazał się kolejny – lipcowo-październikowy – numer „Rocking Steady”, niemieckiego magazynu, którego mottem jest hasło more ska, more reggae, more music!
24 października premierę miała zapowiadana od dłuższego czasu autobiografia Grahama „Suggsa” McPhersona, frontmana zespołu Madness. Wcześniej, w sierpniu 2009 r., Suggs wydał książkę „Suggs and the City: My Journeys Through Disappearing London”, częściowo opartą na telewizyjnej serii „Disappearing London”.
Niedawno ukazał się nowy, już 70., numer brytyjskiego „Do The Dog Skazine”, ukazującego się najdłużej na świecie zina dotyczącego ska. Zin został założony w 1989 r. Pierwotnie wychodził pod nazwą „Rude Skazine” (ukazały się 52 numery), w 1996 r. zmieniono nazwę na „Do The Dog Skazine”.