Na płycie znajdziemy 14 utworów. Wszystkie zapraszają do tańca, jakkolwiek nie epatują przesadnie szybkimi tempami. Chociaż przy Rock’N’Rollu, a zwłaszcza Złych pijanych dziewczynach, można nieźle się spocić. Dla miłośników starych, dobrych, polskich seriali chłopaki przygotowali Hansa Klossa i Janosika. Miłośnicy Bonda również znajdą coś dla siebie. Ja wyróżnię Williego. No i jednak jest rege :-). Tylko należy je odszukać. Teksty o dupie Maryni, ale czy tańcząc ska trzeba słuchać i analizować sonety Szekspira? Ja takiej potrzeby nie odczuwam.
Płyta wydana przez zespół własnym sumptem. Dlatego digipak skromny, choć graficznie nie odrzucający. Przydało by się również na następnej płycie poprawić produkcję. Nie jest źle (jeszcze raz pochwalę dobrze nagrane dęte), ale wokal często jakoś obok muzyki. To tak żeby za dużo nie cukrować ;-).
Podsumowując, jeśli liczyliście na poezję śpiewaną, poszukajcie raczej coś z Krainy Łagodności. Jeśli chcecie zrobić prywatkę przy dobrym ska, to jest właściwy wybór.
Jarek jest z nami od samego początku. Jest stary, jest łysy, jest skinheadem i wszyscy go kochają. Znany jest z tego, że wie o koncertach na innych kontynentach przed kapelami, które mają tam wystąpić. Recenzje i relacje - takich tekstów jest tutaj autorem.
Dyskusja