Reaktywacja The Tennors

Przybliżmy nieco losy The Tennors.

Zespół powstał w Kingston w latach 60. W skład – wtedy jeszcze The Tennors Twins – wszedł Albert George „Clive” Murphy i Alvin „Cheng Cheng”. Początkowo, wraz z legendarnymi The Skatalites, śpiewali ska. W 1965 r. Alvin odchodzi, zastępuje go Maurice „Professor” Johnson, później dołącza także Norman Davis. Od tego też czasu można już mówić o The Tennors. W tym składzie nagrali w Studio One swój pierwszy singiel „Pressure and Slide”, który stał się jednym z największych jamajskich hitów AD 1967, ba, riddim na którym go nagrano, stał się jednym z najbardziej pamiętnych rytmów dekady. Ale o tym za chwilę.

Mimo, iż płyta sprzedawała się świetnie – jak mówił sam „Clive” Murphy – trio nigdy nie dostało zapłaty za swoją pracę. Kiedy wokalista poszedł po nią do Coxsone’a Dodda, właściciela Studio One, ten dał mu 3 egzemplarze singla i pokazał drzwi. Wkrótce Murphy, nie chcąc by sytuacja taka się powtórzyła, zakłada własną wytwórnię. Oprócz muzyki własnego zespołu, wyda także m.in. single Jackiego Bernarda (założyciela The Kingstonians) i Erica „Monty” Morrisa.

Wracając do samego riddimu, na przestrzeni lat nagrywali na nim m.in. Sugar Minott, Owen Gray, Soul Vendors, Sister Nancy, Barrington Levy i Yellowman, a z bardziej współczesnych wykonawców – Capleton, Fantan Mojah czy Sizzla. Na ReggaeID.com można znaleźć pełny, a przynajmniej bardzo obszerny, spis artystów.

Niestety dobra passa nie może trwać wiecznie. W 1967 r. w wypadku ginie Maurice Johnson. The Tennors ponownie staje się duetem. „Clive” zaprasza do zespołu Nehemiaha Reida. Wydarzenia zainspirowane krótkim pobytem na wsi, po powrocie do Kingston, owocują powstaniem „Ride Yu Donkey” – utworu który oferowano wielu artystom, został nagrany dopiero po ich odmowach. W tym czasie powstaje także „Cleopatra”, „Grandpa”, „Massi Massa” i inne.

Utwór szybko stał się wielkim hitem. Jeszcze w tym samym roku, za sprawą Island Records, ukazał się w Wielkiej Brytanii. Trojan Records wydał nawet składankę zatytułowaną „Ride Your Donkey”, na której – oprócz The Tennors – znalazły się m.in. utwory The Clarendonians, The Gaylettes i Delroya Wilsona.

Płynąc na fali „Ride Yu Donkey” The Tennors nagrywają inspirowane nim „Donkey Man” i „Donkey Returns”.

W 1968 r. grupę opuszcza – chcący zająć się solową karierą – Norman Davis. Odchodzi także Nehemiah Reid. Zastępują ich, wówczas 17-letni, Ronnie Davis (śpiewający wcześniej z Westmorlites) oraz Milton Wilson. Pierwszy nagrany w tym składzie utwór to „The Stage” (znany później jako „The World Is A Stage”).

Rok 1969 przynosi takie utwory jak „Sufferer”, „Biff Baff” (aka „Traitor”), „Oh My Baby”, „Cherry” czy „Little Things”. Niestety żaden z nich nie odnióśł takiego sukcesu jak „Pressure and Slide” i „Ride Yu Donkey”.

Nadzieję na zmianę tego stanu przynosi powstanie „Hopeful Village” (wyprodukowane przez Duke’a Reida), z którym startują w Independence Festival Song Competition. Nie udaje się, wygrywa „Boom Shaka Laka” Hopetona Lewisa. W erę reggae The Tennors wchodzą m.in. z „Reggae Girl”.

Udany powrót The Tennors zaliczają w 1973 r. za sprawą „Weather Report” (adaptacji „The Only Living Boy in New York” Paula Simona z duetu Simon and Garfunkel). Singiel okazał się hitem, dzięki niemu zdobyli tytuł najlepszego wykonawcy Independence Song Festival.

Przez szeregi The Tennors przewinęło się wielu wokalistów. Dość wspomnieć takie nazwiska jak George Dekker (później w The Pioneers), Lloyd Ricketts czy Howard Spencer.

Zespół został rozwiązany w 1975 r. Davis rozpoczął karierę solową, krótko potem założył zespół The Itals. Murphy przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie działał jako Clive Tennors. W 1991 r. ukazał się jego pierwszy solowy album „Ride Yu Donkey”.

Obecnie ich single, w większości wydane przez wytwórnię Tennors, rzadko ukazują się na współczesnych składankach. Do dzisiaj wiele osób, o ile w ogóle kojarzy zespół, to tylko z „Pressure and Slide” i „Ride Yu Donkey”. Spowodowane jest to przede wszystkim tym, że – mimo iż sporadycznie nagrywali dla innych producentów, chociażby „Hopeful Village” i „Weather Report” dla Treasure Idle Duke’a Reida – większość swych utworów produkowali i wydawali sami. The Tennors, zespół, który zaliczył erę ska, rocksteady i reggae, ponownie daje o sobie znać.

Obecnie, po niemal 35 latach, zespół postanowił się reaktywować. Do 2 osób z oryginalnego składu, George’a Murphy’ego (a.k.a. Clive Tennors) i Ronniego Davisa, dołączył nowy członek Henry „Sadiki” Buckley Jr. – producent debiutanckiego albumu Erica „Monty” Morrisa.

Zespół ma w planach nagrać nowy album oraz w trasę po Stanach Zjednoczonych i Europie.

Tekst ten może zawierać pewne błędy – informacje, zwłaszcza dotyczące dat i nazwisk, w różnych źródłach nie zawsze się pokrywały. Cóż, taki już los zespołów pokrytych patyną czasu.