W ramach supportu grali warszawscy The Bartenders. Wobec ilości koncertów tego zespołu jakich byłem świadkiem może nieco ciężko zachować mi obiektywizm, ale odnoszę wrażenie że był to jeden z najlepszych występów w ich wykonaniu. Standardowy przegląd znanego już (aż za dobrze) repertuaru w połączeniu z powiewem świeżości w postaci niespodziewanej wizyty na scenie samego Skadyktatora sprawił, że publiczność bawiła się rewelacyjnie mimo raczej skromnych warunków lokalowych klubu. Ogólny zaduch i strumienie potu w żaden sposób nie przeszkodziły Bartendersom w profesjonalnym rozruszaniu bioder zgromadzonych tłumnie fanów. Z faktów muzycznych warto jeszcze zauważyć, że zespół zaprezentował nowy kawałek „Hungarian Tabacco”, który podobnie zresztą jak cała reszta ich muzycznych zasobów spotkał się z doskonałym przyjęciem, w tym przypadku śmiem twierdzić, że w dużej części raczej dość świeżej publiczności.
Gdy Bartenders po zwyczajowym bisie dali nam chwilę wytchnienia, na scenie zaczęli się instalować Hoodska Explosive. Przyznam, że nieco obawiałem się jak zagrają, zważywszy, że ich dwupłytowy, debiutancki album, jakkolwiek nie pozbawiony zalet wszelakich, jest jednak nieco nierówny. Żeby być precyzyjnym, z pierwszego krążka można wybrać dwa, może trzy kawałki warte uwagi, za to na drugiej płycie zaserwowali świetną mieszankę tradycyjnego instrumentalnego ska ze ska-jazzem. Wszelkie obawy zostały definitywnie rozwiane po pierwszych kilku numerach. Hoodska zagrali dokładnie tak, jak sobie tego życzyłem, a więc przez pierwszą część koncertu, o ile dobrze pamiętam, specyficznego wokalu nie słyszałem prawie wcale, za to sekcja dęta w słusznym składzie (puzon, saksofon) robiła swoje w naprawdę dobrym stylu. Fajna linia basu (w postaci kontrabasu elektrycznego w ramach dodatkowej ciekawostki), gitara i przyjemnie przebijające się klawisze dopełniły całości.
Koncert należał jak mi się zdaje do tych zdecydowanie dłuższych. Odnoszę wrażenie, że zagrana została absolutna większość numerów z płyty, mało tego nawet te z pierwszego krążka w wersji live sprawdzały się naprawdę dobrze, co jest miłym zaskoczeniem i rzuca nowe światło na ich album jako całość. Jak po koncercie tłumaczył Haggai (basista), druga płytka powstawała w zdecydowanie bardziej sprzyjających i klimatycznych warunkach, stąd dość istotna różnica w brzmieniu. Jak widać na koncercie Hoodska potrafili obrać właściwy kierunek, publiczność bawiła się rewelacyjnie, a mój stosunek do ich grania zmienił się podczas występu z niepewnego entuzjazmu w ognistą euforię.
Na koniec wypada też wspomnieć o stronie techniczno – organizacyjno – społecznej całego wydarzenia. Ciekawe miejsce z dobrą atmosferą, tłum ludzi spragnionych ska w środku i nawet akustyka, a raczej jej brak w postaci dwóch w zasadzie milczących w temacie wokalu mikrofonów, nie było w stanie przeszkodzić w świetnej zabawie. Patrząc na ludzi tańczących pod sceną (zaskakująco dużo nowych twarzy) przez chwilę poczułem się zupełnie jak nie w Polsce. Frekwencja była naprawdę na poziomie, co pozwala mieć nadzieję na kolejne ciekawe wydarzenia w Klubie 55. Skąd będzie następny zagraniczny zespół ska, który zagra w stolicy? Jedno jest pewne, po Hoodska Explosive z Izraela poprzeczka jest ustawiona naprawdę wysoko.
RudeMakera założyłem w 2008 roku. Od prawie dwudziestu lat siedzę w klimatach ska, rocksteady i reggae. Zawodowo jestem grafikiem i web developerem, więc z oczywistych względów ogarniam tu wszystkie kwestie techniczne. Jako że jestem koszmarnie leniwy, nie piszę tu tak często jak bym chciał, ale staram się na bieżąco wrzucać tu aktualności, recenzje i relacje z naciskiem na współczesne zespoły.
Dyskusja