The Specials – Live at BBC2

Jest lepiej niż dobrze. Owszem, szkoda że na scenie zabrakło Dammers’a, ale klawiszowiec, który go zastępuje spisuje się naprawdę świetnie. Również trzyosobowa sekcja dęta (sax, puzon i trąbka) brzmi na tyle dobrze, że brak Rico w 'Message To You Rudie', nie boli aż tak, jak można by oczekiwać. Siłą rzeczy, formuła telewizyjnego show nie pozwoliła w pełni nacieszyć się widokiem nieco już podstarzałej ekipy z Coventry grającej wcale nie gorzej niż za czasów swojej świetności. Jednak już w piątek miał miejsce ciąg dalszy tej swego rodzaju telewizyjnej zajawki nadchodzącej trasy. Tym razem można było usłyszeć 'Man At C&A' i co najmniej przeładowana (o dziwo w pozytywnym znaczeniu) energią 'Little Bitch'. Głos Terry’ego Hall’a może i przez lata uległ pewnym zmianom, nieco się zmęczył i przykurzył, jednak w dalszym ciągu pozostaje dla mnie jednym z najłatwiej rozpoznawalnych głosów we współczesnej muzyce. Z całą pewnością nie zmieniła się też maniera śpiewu Terry’ego, po 30 latach od premiery nie jest ani trochę mniej znudzony, czy zblazowany, co cieszy chyba jeszcze bardziej niż kiedyś.

Poza dwoma wspomnianymi już kawałkami, w piątkowym programie znalazła się jeszcze krótka rozmowa Joolsa Hollanda z Lynvalem, Horacem i Roddym, co było o tyle zaskakujące, że do tej pory zazwyczaj na celowniku mediów znajdował się raczej Terry. Ten mikro-wywiad, jak nietrudno się domyślić, nie obfitował w sensacje, za to stanowił bardzo miłe uzupełnienie całości. Szczególnie uroczo wyszła odpowiedź (a raczej jej brak) na pytanie o nieobecność Jerry’ego. Widać było że panowie są naprawdę świetnie przygotowani na uchylanie się od tego tematu. Jeżeli jednak chcielibyście dowiedzieć się nieco więcej o kulisach reaktywacji gorąco polecam lekturę majowego numeru magazynu „Q”, w którym (jeśli wierzyć wydawcy) sześciu z siedmiu oryginalnych The Specials, na dziewięciu stronach, nieco dokładniej wyjaśnia gdzie zapodział się Dammers i czemu właśnie teraz zdecydowali się na reunion.